Weer naar kantoor! Of toch liever niet?

Toen ik half maart 2020 hoorde dat we voorlopig thuis moesten werken, haalde ik m’n schouders op. Ik was al gewend om één dag thuis te werken.


Toen ik half maart 2020 hoorde dat we voorlopig thuis moesten werken, haalde ik m’n schouders op. Ik was al gewend om één dag thuis te werken, dus hoe erg kon het zijn als we maximaal 6 weken thuis moesten werken. Het was een prachtig voorjaar. Met een lekkere eigen cappuccino in de tuin oefenen met zoom-vergaderingen. Ai, dat bleek niet helemaal veilig, dus over op MS-teams. Ach, voor die paar weken. Wie mij toen had verteld dat het 1,5 jaar zou gaan duren, had ik voor gek verklaard. Dat houdt toch geen mens vol? Anderhalf jaar niet sparren als je meteen een probleem aan je collega wilt voorleggen, geen non-verbale signalen oppakken tijdens een werkoverleg, niet even over je weekendavonturen vertellen bij de koffieautomaat, niet je nieuwe jurk/schoenen/broek/haardracht showen? Eerst een “digitaal” handje opsteken als je iets wilt zeggen tijdens een vergadering…. Dat kon toch niet waar zijn? 

Anderhalf jaar later bleek dat het wel waar was. Maar wat went een mens snel aan een nieuwe situatie. Want we mogen weer naar kantoor. Mogen. Het hoeft niet.  

Twee weken geleden moest ik naar kantoor, omdat ik voor een klus echt gebruik moest maken van dubbele schermen. Er was slechts een handvol mensen aanwezig. Maar allemaal hadden we elkaar zo lang niet gezien. Dus bijpraten over corona-gevallen in de naaste omgeving, soms slecht afgelopen. Bijpraten over een vakantie die we afgelopen zomer wél gemaakt hebben. Bijpraten over collega’s die inmiddels waren bevallen, een andere baan hadden of met pensioen waren gegaan.  

Ik dacht dat ik in het vervolg minstens twee dagen per week naar kantoor zou gaan. Ik vind het bijzonder om bij mezelf  te constateren dat ik voorlopig één dag oké vind. Als je veel vergaderingen hebt, is een kantoortuin  niet handig. Je moet met je iPad naar een soort benauwde telefooncel anders stoor je anderen. Je doet minder.  Afleiding van collega’s, veel verder lopen naar de toilet, koffie minder lekker. En hoe veilig voel ik me, niet wetende of mijn collega’s een test doen als ze zich verkouden voelen of überhaupt  gevaccineerd zijn.  Nog niet benoemd het woon-werkverkeer, fietsen door een stad die weer net zo druk was als voor de corona-crisis of in uitpuilend openbaar vervoer. Help! Ik wil terug naar mijn thuiswerkplek! 

Alles zal went, ook het werken op kantoor. Maar inderdaad, twee dagen per week is meer dan genoeg. Thuiswerken is ook normaal geworden. 

Lees meer interessante blog artikelen

Mis niks van de laatste inzichten, kennis & updates

Vrije tijd in je inbox!